اگر بانک موی خوبی ندارید نگران نباشید
معمولا افرادی که قبلا کاشت مو انجام داده اند و کاشت موی آنها موفق نبوده بانک موی خودشان را از دست داده اند پس دیگر گرافت های مورد نیاز را نمی توان از بانک موی انها برداشت کرد در این مواقع باید از روش BHT استفاده کرد در این روش از مو های ریش و بدن برداشت انجام می شود
کنیک BHT چیست؟
این روش مناسب برای افرادی است که بانک موی خوبی ندارند
کاشت مو به روش BHT یکی از روش هایی است که نیاز به دقت و ظرافت دارد زیرا در مواقع لزوم و ضروری از این روش کاشت مو استفاده میکنند
در این روش از ریش و موی بدن برداشت انجام می شود
BHT مخفف عبارت body hair trans است که در پارسی آنرا برداشت مو از بدن ترجمه می کنند.
در روشهای کاشت مو مهمترین رکن دارا بودن بانک موی مناسب است یعنی فردی که تمایل به کاشت مو دارد باید بانک موی کافی و مناسبی داشته باشد که بتوان از موهای پشت سر موها را برداشت کرد و در نواحی که ریزش مو رخ داده است کاشت مو را انجام داد ولی در برخی از موارد پیش می آید که فرد بانک موی ناکافی و یا ضعیفی دارد و تقریبا انجام برداشت از نواحی پشت سر وی امکان پذیر نیست یا اینکه نتیجه دلخواه به ثمر نمیرسد در این مواقع برای پر کردن موها و رسیدن به تعداد تار موی ممکنه از سایر نقاط تنه یا بدن مانند : نواحی اطراف قفسه سینه ، کتف ، ران و کمر را با ابزاری مخصوص برداشت می کنند و آنها را لا به لای موهای کاشته شده می کارند .
آیا امکان برداشت مو از بدن وجود دارد ؟
کاشت مو به روش BHT همان کاشت مو بدن می باشد ؟
کاشت مو به روش BHT یکی از روش هایی است که نیاز به دقت و ظرافت دارد زیرا در مواقع لزوم و ضروری از این روش کاشت مو استفاده می کنند.BHT مخفف عبارت Body Hair Transplant است که در پارسی آنرا برداشت مو از بدن ترجمه می کنند.
در روش های کاشت مو مهمترین رکن دارا بودن بانک موی مناسب است یعنی فردی که تمایل به کاشت مو دارد باید بانک موی کافی و مناسبی داشته باشد که بتوان از موهای پشت سر موها را برداشت کرد و در نواحی که ریزش مو رخ داده است کاشت مو را انجام داد. ولی در برخی از موارد پیش می آید که فرد بانک موی ناکافی و یا ضعیفی دارد و تقریبا انجام برداشت از نواحی پشت سر وی امکان پذیر نیست یا اینکه نتیجه دلخواه به ثمر نمی رسد. در این مواقع برای پر کردن موها و رسیدن به تعداد تار موی ممکنه از سایر نقاط تنه یا بدن مانند : نواحی اطراف قفسه سینه ، کتف ، ران و کمر را با ابزاری مخصوص برداشت می کنند و آنها را لا به لای موهای کاشته شده می کارند .
شایان ذکر است که برای انجام کاشت مو به روش BHT باید فرد شرایط انجام این روش را دارا باشد. برای اطلاع از این شرایط با کلینیک آریا در تماس باشید شماره های ما در انتهای صفحه می باشد
مهم ترین تفاوت بین کاشت موی بدن با روش (BHT (BHFUE و خود روش کاشت موی FIT این است که در BHT مو از دیگر بخش های مختلف بدن استخراج می شود نه از کاسه سر. تفاوت اصلی بین موی سر و موی بدن به شرح زیر است:
جهت واحدهای فولیکولی مو؛
نوع پوست؛
عمق فولیکول مو در زیر پوست؛
ضخامت و حلقۀ مو.
پزشکی که BHT را انجام می دهد باید قبل از آن به روش های پیوند مو استریپ و عمل FIT مو آشنایی داشته باشد و ابتدا آن ها را انجام هد. BHT زمانی توصیه می شود که به اندازه کافی نتوان از کاسه سر سر مو استخراج کرد.
عناصر کلیدی لازم برای رسیدن به یک نتیجه رضایت بخش در پیوند مو عبارتند از:
استخراج اهدا کننده مناسب؛
شکافت واحد فولیکولی مناسب؛
پیوند هیدراتاسیون مناسب و ذخیره سازی؛
ایجاد محل دریافت مناسب با استفاده از زاویه مناسب، جهت و تنظیم؛
طراحی خط مو طبیعی؛
قرار دادن دقیق گرافت با روش مناسب به طوری که از صدمه زدن جلوگیری کند؛
مراقبت مناسب بعد از عمل.
مسائل مربوط به پیوند موفق موی بدن :
با در نظر داشتن همۀ موارد بالا، سه موضوع عمده وجود دارد که باید حتما” برای دستیابی به عمل جراحی پیوند موی بدن موفقیت آمیز مد نظر گرفته شود. این مسائل عبارتند از:
فرایند استخراج؛
چرخه موی بدن؛
سازگاری موی سر و بدن.
سازگاری موی سر و بدن
سازگاری موی سر و بدن به خصوص تا آنجا که به رنگ و حلقه مربوط می شود، بسیار مهم است. اگر برای مثال، اگر موی بدن یک بیمار خاص مجعد است و موی سرش راست است، پیوند موی بدن، در بدن این بیمار دشوار خواهد بود. موی بدن معمولا به حدود ۵ سانتی متر رشد می کند و بیمار BHT بالقوه درک می کند که موهای بدن خود را کوتاه کند یا از بین ببرد.
بیماران BHT باید محدودیت های خود را بدانند و باید با دقت آنها را انتخاب کرد. به هر حال این تکنیک ممکن است راه حلی برای بیماران به شدت طاس باشد که نتوانسته اند با پیوند مو در گذشته مشکل را حل کنند و یا پوست سر آن ها بعنوان اهدا کننده محدود است.
زمان بهبود زخم از ناحیۀ دهنده:
نگرانی بسیاری از بیماران BHFUE این است که آیا هر گونه نشانه های قابل مشاهده در ناحیه دهنده بعد از بهبود محل استخراج وجود خواهد داشت. مشاهده ما این است که روند ترمیم سریع می باشد و در اکثر موارد، یک ماه پس از استخراج، هیچ نشانه قابل رویتی وجود نخواهد داشت.